कळेना आता फुलास,
दरवळणारा गंध
मातीचा असे सुवास.
बेभान होऊन वारा
झोंबतो तन मनास,
व्याकुळलेला गारवा
घालतो साद प्रेमास.
घालता फुंकर वारा
वेडावूनी त्या मनास,
मिठीत घ्यावे तुजला
हृदयातल्या सुखास.
जीवन वाट अपुली
सुखद हा सहवास,
शब्द तुझे अंतरीचे
कळावे सदा मनास.
(अष्टाक्षरी)
© कमलेश तु. सोनकुसळे
काटोल, नागपूर 7588691372
kamlesh1029@gmail.com
-
[24/04, 9:12 am] Shankar Ghorse: *उपक्रमातील आजचे आतिथी कवी आहेत कमलेश सोनकुसळे, काटोल.* [24/04, 9:14 am] Shankar Ghorse: *त्याचा परिचय ख... -
बंदीस्त नाती पिकले पान ते, वाळले कधीचे नियम जगाचे, पाळले कधीचे सुगंध नात्यांचा, मनी दरवळे गजऱ्यात फुले, माळले कधीचे नियतीने केली, थट... -
अंतरीचे तरंग आनंद घेऊन आला, धुडवळीचा रंग राधा सवे कान्हा, वाहे अंतरीचे तरंग मनातून भेद काही, मिटता मिटेना जगण्याचा होता तो, वेगळाच ढंग... -
एक होती चिऊ... सगळे मिळून गाणे गाऊ || एक होता काऊ... आपण सारे खेळायला जाऊ || एक होती कोकिळा... तिचा होता मधुर गळा || ए...