निःशब्द आसमंत
माझ्यावर रुसले
तिन्ही सांजकाळी
मिठीत जाऊन बसले
अबोल अधरांशी
नाते असे जडले
तुझ्यासवे अश्रूही
हृदयी जाऊन वसले
सहज वळती मन
हे नाते तरी कसले ?
वचन देता तुजला
मनही माझे खचले
नकळत मनी माझ्या
प्रेमाचे बंध साचले
हृदय झाले घायाळ
फुलेही मनी रुतले
एकांतातील भेटीचे
श्वास हळूच दाटले
दूर जाताना सख्या रे
नयनांचे बांध फुटले
© कमलेश सोनकुसळे
काटोल, नागपूर 7588691372
