मनात असून सुद्धा
नाही नाही म्हणायला
असं कसं जमतंय तुला
दूर दूर रहायला
जमतंय कसं नेहमी तुला
भावविश्वात जगायला...
मन मात्र माझ्या स्वप्नात
हळुवार पाठवायला...
मी कुठे नाही बोललो
नाक तुला मुरडायला...
असं कसं जमतंय तुला
दूर दूर रहायला
नसतेस ना तू सखे
समोर मला बघायला...
मन तेव्हा लागतंय
तुझ्याकडे धावायला...
ये ना एकदा तरी गडे
दुनियादारी शिकायला...
असं कसं जमतंय तुला
दूर दूर रहायला
तुझ्यात जीव ओतला
शब्दात शब्द गुंफायला...
शब्दच झाले वैरी बघ
प्रेमाची थाप मारायला...
तुझ्या आठवणीत मज
नको लावू झुरायला...
असं कसं जमतंय तुला
दूर दूर रहायला
आता तरी येना प्रिये
मन माझं सावरायला...
तुझ्या विरहात माझं
दुरचं गाव शोधायला...
पापण्यांच्या आडचा
मोती जरा बघायला...
असं कसं जमतंय तुला
दूर दूर रहायला
© कमलेश सोनकुसळे
काटोल, नागपूर ७५८८६९१३७२
